روسيه – سن پترزبورگ – حمل و نقل
روسيه – سن پترزبورگ – حمل و نقل
حمل و نقل
سن پترزبورگ قطب اصلي حمل و نقل نيز مي باشد . اولين خط آهن روسيه در سال ۱۸۳۷ در سن پترزبورگ احداث گرديد، از آن زمان به بعد، سازمان حمل و نقل همگام با توسعه شهري پيشرفت نمود. سن پترزبورگ ، داراي سيسيتم وسيع راه و ترابري و مسيرها و خطوط آهن درون شهري مي باشد و سيستم حمل و نقل عمومي كاملي شامل اتوبوس، تراموا و مترو در آن فعاليت مي كنند. در اين شهر براي انتقال مسافران، خدمات داخل رودخانه اي نيز با عملكردي موثر و نسبتا راحت، موجود مي باشد.
سن پترزبورگ به واسطه تعداد بسياري بزرگراه فدرال، مسيرها و راه آهن هاي ملي و بين المللي به ساير نقاط روسيه و كشورهاي ديگر متصل شده است. فرودگاه بين المللي پولكوف، مسئوليت خدمت رساني به اكثريت پروازهاي ورودي و خروجي شهر را بر عهده دارد و در سال ۲۰۰۸ بيش از هفت ميليون مسافر از اين فرودگاه تردد كرده اند.
راه آهن: امروزه اين شهر، مقصد نهايي شبكه خط درون شهري و برون شهري آن منطقه است و در آن، براي رفت و آمد ميان بخش هاي فدرال، پنج پايانه راه آهن مختلف و تعداد زيادي ايستگاه راه آهن درون شهري وجود دارد. همچنين از سن پترزبورگ قطارهاي به شهرهاي هلسينكي – پايتخت فنلاند – و برلين پايتخت آلمان و جمهوري هاي سابق اتحاد جماهير شوروي تردد دارد. راه آهن هلسينكي در سال ۱۸۷۰ به طول ۴۴۳ كيلومتر احداث شد و قطار آن روزي چند مرتبه در رفت و آمد است كه هر بار حدود ۵ ساعت و نيم به طول مي انجامد.
در سال ۱۸۵۱ خط آهن مسكو – سن پترزبورگ به طول ۶۵۱ كيلومتر افتتاح شد و امروزه سفر تا مسكو با آن ۴ ساعت و نيم زمان مي برد. در سال ۲۰۰۹ ، راه آهن روسيه قطاري سريع السير را در مسير مسكو – سن پترزبورگ راه اندازي نمود. اين قطار جديد كه ساپسان نام دارد، مشابه قطار معروف زيمنس ولارو ( كه مدل هاي متنوع آن در بسياري از كشورهاي اروپايي فعاليت كرده اند) مي باشد. اين قطار در تاريخ ۷ مي (۱۷ ارديبهشت) ۲۰۰۹ با سرعت متوسط ۲۹۰ كيلومتر عنوان سريع ترين قطار روسيهرا به نام خود ثبت كرد.
امكانات هوايي: سن پترزبورگ داراي فرودگاه بين المللي پولكوف، و نيز سه فرودگاه كوچكتر باري و بازرگاني در حومه شهر مي باشد. در سال ۱۹۳۱ فرودگاه كوچك پولكوف در جنوب شهر سن پترزبورگ ، شروع به فعاليت نمود. با توسعه اين فرودگاه طي سال هاي مختلف و از سال ۲۰۰۷ به بعد، چهارمين فرودگاه پر تردد پس از فرودگاهاي دومودوف، شري ميتوو، و وينوكوف در مسكو شد. اين فرودگاه با داشتن دو پايانه اصلي (يك پايانه داخلي و يك پايانه بيت المللي)، يكي از بزرگ ترين و مدرن ترين فرودگاه هاي روسيه محسوب مي شود و در آن به طور منظم اتوبوس و ميني بوس هاي مختلف براي انتقال مسافران از فرودگاه به مركز شهر فعاليت مي كنند.
امكانات دريايي و رودخانه اي: سن پترزبورگ داراي بنادر مسافربري و باري در دهانه رودخانه نوا در خليج فنلاند و درياي بالتيك است و نيز بندر گاهي با امكانات بيشتر از نوا و ده ها ايستگاه مسافربري كوچكتر در دو سمت سواحل رودخانه نوا دارد. همچنين سن پترزبورگ مقصد نهايي مسيرهاي آبي ولگا – بالتيك مي باشد. در سال ۲۰۰۴ پلي طويل به طول ۲۸۳۴ متر به نام پل ابوخوفسكي در سن پترزبورگ افتتاح شد. از ماه مي الي اكتبر (ارديبهشت تا مهر)، قايق هاي موتوري مختلفي از جمله قايق هاي پر سرعت هيدروفويلد ، كار جابجايي مردم از مركز شهر را به شهر هاي ساحلي چون كرونشتاد، لومونوسف، پيترگوف، سسترورسك و زلنوگروسك انجام مي دهند.
حمل و نقل زميني شهري و بين شهري: سن پترزبورگ داراي شبكه وسيع حمل و نقل عمومي ( اتوبوس، تراموا، و واگن برقي) و شبكه تاكسي راني مارشاتكاس است كه در چند صد مسير خدمت مي كنند. تراموا همواره اصلي ترين وسيله حمل و نقل عمومي سن پترزبورگ بوده است. در سال ۱۹۸۰ ، لنينگراد ( سن پترزبورگ ) بزرگ ترين شبكه تراموا در دنيا را داشت اما بسياري از اين خطوط تا سال ۲۰۰۰ از رده خارج شدند. اتوبوس ها، روزانه بيش از ۳ ميليون مسافر را در بسياري از مسيرهاي شهري و برون شهري جابه جا مي كنند. در سال ۱۹۵۵ شبكه زير زميني سن پترزبورگ ، افتتاح شد و امروزه ۵ خط و ۶۴ ايستگاه دارد كه هر ۵ پايانه نيز با يكديگر مرتبط اند.
به علت حجم سنگين خودرو در مسيرهاي اداري و مركز شهر و در هنگام برف شديد در زمستان، ترافيك در شهر امري عادي است. بين سال هاي ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰، در سن پترزبورگ ۶ حلقه راه كمربندي بهره برداري شد.شهر سن پترزبورگ در مسيري كه كشورهاي اسكانديناوي شامل كشورهاي نروژ، سوئد، دانمارك، فنلاند، جزاير ايسلند و فارو را به روسيه و اروپاي شمالي متصل مي سازد قرار گرفته است.
روسيه – تور روسيه – سفر به روسيه
برچسب: ،